اثر اندوتوکسمی بر تغییرات دینامیکی ضربان قلب ایزوله در موش صحرایی

مقدمه: تغییرات لحظه به لحظه ضربان قلب الگوی پیچیده ای از خود نشان می دهد و این پیچیدگی در بیماری های همراه با التهاب سیستمیک از جمله سپسیس تغییر می کند. تغییرات دینامیکی ضربان قلب پیش بینی کننده میزان بقا بیماران مبتلا به سپسیس است. گزارش های قبلی نقش تنظیم عصبی اتونوم را در تغییر دینامیکی ضربان قلب در سپسیس مورد مطالعه قرار داده اند و نقش تغییرات دینامیکی ضربان ساز قلب در سپسیس کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه آن است که ساختار دینامیکی ضربانات قلب ایزوله و میزان بیان کانال های ضربان ساز (hcn) در حیوان اندوتوکسمیک با حیوانات سالم مقایسه شود. روش ها: از موش های صحرایی نر با وزن 250-300 گرم در انجام آزمایش ها استفاده شد. در گروه اندوتوکسمیک لیپوپلی-ساکارید با دوز 1mg/kg و در گروه شاهد نرمال سالن استریل به صورت داخل صفاقی تزریق شد. 3 ساعت پس از تزریق، قلب ایزوله شد و در دستگاه لانگندورف قرار گرفت، برای آنالیز تغییرات دینامیکی ضربانات قلب از روش تحلیل نوسانات بی روند شده (dfa) و محاسبه انحراف معیار فواصل ضربانات استفاده شد. از روش rt-pcr کمی برای اندازه گیری بیان کانال های ضربان ساز (hcn) در دهلیز مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که در پاسخ به هیپوکسی پراکندگی ضربانات در قلب های اندوتوکسمیک تغییر کمتری نسبت به گروه کنترل پیدا می کند(0.05>p). تحلیل نوسانات بی روند شده نشان داد که در هر دو گروه شاهد و اندتوکسمیک لگاریتم مقیاس با لگاریتم واریانس تغییرات رابطه خطی دارد. اندوتوکسمی بیان ژن کانال های ضربان ساز hcn1 و hcn2 را به طور چشم گیری در دهلیز افزایش داد(0.05>p). نتیجه گیری: ساختار تغییرات ضربانات قلب ایزوله ساختاری فرکتالی دارد و این ساختار در اندوتوکسمی تغییر نمی کند. میزان پراکندگی ضربانات و بیان کانال های ضربان ساز در اندوتوکسمی تغییر می کند و این امر ممکن است در پاتوفیزیولوژی مشکلات ریتم قلب در سپسیس نقش ایفا کند.